Elektrikli araçların hareketi için gemilerde kullanılan elektrik kaynakları ve elektrik motorları, güçlü performans sağlar ve çeşitli yol trafiği ile güvenlik düzenlemelerine uygun şekilde tasarlanır.

Geleneksel araçlara kıyasla nispeten daha küçük çevresel etkiye sahip oldukları için, gelecekleri oldukça iyimserdir.

Alman mühendis Karl Benz (1844–1929), dünyanın ilk otomobilini Ekim 1885'te başarılı bir şekilde geliştirerek otomobil tasarımının temelini atmıştır. Araç için Alman Patent Ofisi'ne 29 Ocak 1886'da patent başvurusunda bulundu ve bu patent aynı yılın 2 Kasım'ında resmi olarak onaylandı ve yayınlandı. Dolayısıyla, 29 Ocak 1886, dünyanın otomobilin doğum tarihi olarak kabul edilir ve Benz'in patent belgesi dünyanın ilk otomobil patenti olmuştur.

Aslında, Benz'den önce bazı insanlar otomobil motorları ve araçları üzerinde çalışmaktaydı. Fransız gazeteleri 1863'ten itibaren Renault'un otomobil icadını bildirmişti, Paris'ten Joinville-le-Pont'a 18 km'lik bir tur yapabilen, ancak 8 km/s'den daha az bir hızla seyahat eden bir otomobilden bahsediliyordu.

1884 yılında Fransız Édouard Delamare-Deboutteville, bir içten yanmalı motoru güç kaynağı olarak kullanarak tek silindirli bir motorla üç tekerlekli bir araç ve iki silindirli bir motorla dört tekerlekli bir araç üretmeyi başarmıştı. İlk otomobilin icadından önce kurşun-asit piller, içten yanmalı motor ateşleme sistemleri, katı lastik tekerlekler ve yay süspansiyonları gibi birçok icat zaten ortaya çıkmıştı. Bu nedenle, otomobil birçok icadın veya teknolojinin kapsamlı bir şekilde uygulanması sonucudur.

1980'lere gelindiğinde, otomobiller giderek elektronik ve akıllı sistemlere geçiş yapmıştır. Yükselen elektronik teknolojiler, artan sıkı güvenlik, emisyon ve enerji verimliliği gereksinimlerini karşılamak için orijinal basit mekanik ve hidrolik kontrol sistemlerini değiştirmiştir.

Başlangıçta, elektronik olarak kontrol edilen yakıt enjeksiyonu, ateşleme, emisyon kontrolü, anti-kilit frenleme, çekiş kontrolü, aydınlatma, teşhis ve alarm sistemleri bulunmaktaydı. 1990'lardan sonra akıllı motor kontrolü, otomatik şanzımanlar, güç direksiyonu, elektronik stabilite programları, aktif süspansiyonlar, koltuk pozisyonları, klima, silecekler, emniyet kemerleri, hava yastıkları, çarpışmayı önleme, hırsızlık önleme sistemleri, hız sabitleme, küresel uydu konumlandırma ve birçok başka akıllı otomatik kontrol sistemleri ardı ardına tanıtılmıştır.

Taşıtlar arası bilgi sistemleri, otomobil içi ses ve video dijital multimedya eğlence sistemleri, kablosuz ağlar ve akıllı ulaşım gibi araç destek bilgi sistemleri de otomotiv teknolojisinin önemli parçalarıdır. Otomotiv elektroniğinin gelişimiyle birlikte, akıllı teknolojiler araçlarda giderek yaygınlaşmaya başlamıştır.

Eğer otomobil elektroniği "özellik telefonları" çağı olarak tanımlanıyorsa, otomobil zekası ise "akıllı telefonlar" çağına giriş yapmaktadır. Otomotiv ağı, üreticiler, bayiler ve işletmeciler tarafından “insan-araç” etkileşimini sağlamak için kullanılacak; taşıt ağı ise “insan-araç-ağ” etkileşimini mümkün kılacaktır. Akıllı ulaşım sistemleri ise “insan-araç-ağ-yol” etkileşimini gerçekleştirerek daha entegre bir deneyim sunacaktır.

Araçların elektriklendirilmesi ve zekileştirilmesiyle birlikte, sürüş ve yolculuk deneyimi daha güvenli, çevre dostu, enerji verimli, konforlu ve keyifli hale gelecek birçok yeni sistem ve gelişme hayatımıza girecektir. Hemen hemen tüm dünyada hızla ilerleyen bu süreç, yeni bir küresel teknolojik devrim ve endüstri dönüşümü dönemini temsil etmektedir.

Otomobillerin enerji, ulaşım, bilgi iletişimi ve diğer alanlarla entegrasyonunun hızlanması, otomobil ürünlerinin tasarımında, ulaşım yöntemlerinde, enerji tüketim yapılarında ve sosyal işletim modellerinde köklü değişikliklere yol açmaktadır. Bu durum, yeni enerji araçları endüstrisi için eşsiz gelişme fırsatları sunmaktadır.